نقش کاردرمانی در بهبود اختلال نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی

نوشتن به عنوان ترسیم دیداری از زبان و گفتار تعریف شده و یک مهارت ضروری برای یادگیری و استفاده از دانش معرفی می شود. این مهارت ابزار اصلی برای موفقیت و مشارکت در فعالیت های متعدد به شمارمی رود. اختلال نوشتن روی عملکرد آموزشی، اجتماعی، تعدادی از مشاغل، فعالیت ها و ارتباطات فردی دانش آموزان اثر می گذارد، بنابراین ارزیابی و درمان بهنگام به منظور پیشگیری از بروز مشکلات متعدد در آینده مفید و ضروری است. برای ارزیابی دقیق عملکرد نوشتن، افزون بر بررسی سابقه مراجع، از ابزارهای استاندارد متعدد استفاده می شود. ابزارهای استاندارد مختلفی برای ارزیابی فرآیند نوشتن یعنی مهارت حسی، حرکتی، درکی، شناختی و روانی دانش آموز در دسترس است. درخصوص ارزیابی محصول یا دست نوشته تنها ابزار استاندارد و جامع در دسترس، ابزار ارزیابی دست نویسی فارسی است.
مداخله های کاردرمانی در زمینه اختلال نوشتن در دانش آموزان شامل رویکردهای رشدی عصبی، آموزشی، حسی حرکتی، بیومکانیکی و روانی اجتماعی است. استفاده ترکیبی از این رویکردها، اثربخشی مداخله را افزایش می دهد. شناخت کافی از اختلال نوشتن، ارزیابی و مداخله بهنگام لازم و ضروری است. استفاده از ابزارهای مناسب و استاندارد برای ارزیابی و تلفیق رویکردهای مختلف کاردرمانی در قالب فعالیت معنی دار و هدفمند به درمانگران و متخصصان حیطه آموزش توصیه می شود.