بررسی اثرات پرتودهی گاما بر خاصیت بیولوژیک عصاره هیدروالکلی و اسانس استخراج شده از گیاه مامیران

در این تحقیق، ترکیبات و خواص بیولوژیکی اسانس و عصاره آبی استخراج شده از مامیران و اثرات پرتودهی گاما بر روی خواص بیولوژیک آنها، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، گیاه مامیران از منطقه سیسنگان، نوشهر جمع آوری و به مدت یک هفته در دمای اتاق و به دور از نور خورشید خشک شد. بخشی از نمونه ها برای پرتودهی با اشعه گاما به سازمان انرژی اتمی منتقل و با دز 10 و 25 کیلوگری پرتودهی شدند. اسانسها با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج و ترکیبات آن توسط دستگاه GC/MS آنالیز شد. در ادامه، عصاره هیدروالکلی تهیه و میزان فلاونوئید با محلولهای استاندارد تعیین شد. در مرحله بعدی، میزان فعالیت آنتی اکسیدانی نمونه ها با انجام آزمونهای بتاکاروتن و DPPH تعیین گردیدند. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز GC/MS، در نمونه کنترل، 22 نوع ترکیب و در نمونه های پرتودیده 10 و 25 کیلوگری، به ترتیب 18 و 26 نوع ترکیب در اسانس شناسایی شد. بیشترین میزان فلاونوئید متعلق به نمونه پرتودیده با دز 25 کیلوگری و کمترین میزان متعلق به نمونه کنترل تعیین گردید که این تغییرات معنی دار نمی باشد. همچنین، در آزمون بتاکاروتن و DPPH در مقایسه با آنتی اکسیدانهای استاندارد، اسانس و عصاره هیدروالکلی نمونه های مامیران پرتودیده و کنترل، فعالیت آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه ای داشتند. به طور کلی، با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق، اسانس و عصاره هیدروالکلی استخراج شده از مامیران دارای ترکیبات مشخصی با فعالیت های آنتی اکسیدانی بالایی بوده و پرتودهی گاما تاثیر معنی داری بر روی میزان فلاونوئید کل و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه نداشته است.