فراوانی وقوع خشک سالی در حوضه رودخانه ها و تالاب های استان خوزستان با استفاده از شاخص های مختلف

ایران کشوری است خشک و دچار بحران آب. با توجه به نقش آب های سطحی در اکوسیستم منطقه و تاثیر خشک سالی بر کمیت و کیفیت این آب ها، تحقیق حاضر به منظور بررسی فراوانی وقوع خشک سالی در استان خوزستان انجام شد. به این منظور از آمار بارندگی سالانه ایستگاه های سینوپتیک دزفول، شوشتر، بهبهان، آبادان، مسجد سلیمان، اهواز و ایذه برای یک دوره آماری 20 ساله (1391-1370) استفاده گردید. آزمون صحت و همگنی داده ها به روش ران تست و جرم مضاعف انجام شد. سپس فراوانی وقوع و شدت خشک سالی بر اساس 5 شاخص، تحلیل داده های بارندگی (SPI) ، روش شاخص آستانه نرمال اقلیمی (RI) ، شاخص بارش قابل اعتماد (DR) ، روش نیچه و روش PNPI موردمطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده از روش SPI نشان داد که در ایستگاه های اهواز، دزفول، آبادان، مسجد سلیمان، بهبهان، ایذه و شوشتر به ترتیب 7، 6، 6 ، 6، 7، 9 و 8 مورد از انواع خشک سالی، بر اساس شاخص RI در ایستگاه های منتخب به ترتیب 10،4،3، بدون بروز خشک سالی،5،4 و 4 مورد خشک سالی، بر اساس شاخص DR در ایستگاه های اهواز، دزفول، مسجد سلیمان، بهبهان و ایذه 6 مورد و در ایستگاه های آبادان و شوشتر 5 مورد خشک سالی، بر اساس روش نیچه در ایستگاه های اهواز و دزفول 5 مورد در ایستگاه های آبادان و بهبهان 4 مورد، در ایستگاه مسجد سلیمان 3 مورد، در ایستگاه شوشتر 2 مورد و در ایستگاه ایذه یک مورد خشک سالی اتفاق افتاده است. این در حالی است که نتایج تحقیق بر اساس شاخص PNPI نشان داد در ایستگاه های بهبهان و ایذه 9 مورد خشک سالی، در ایستگاه های اهواز، مسجد سلیمان و شوشتر 7 مورد خشک سالی و در ایستگاه های دزفول و آبادان 6 مورد خشک سالی اتفاق افتاده است. نتایج نشان می دهد که در تمام ایستگاه های موردمطالعه در طول سال های آماری حداقل 30 درصد خشک سالی اتفاق افتاده است.