بررسی و مقایسه فلز آرسنیک در عضله و کبد ماهیان پرورشی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) ، کپور معمولی (Cyprinus carpio) ، کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella) ، کپور سرگنده (Aristichthys nobilis) و قزل آلای رنگین-کمان در ایران

آرسنیک از عناصر سمی می باشد که به دلیل سمیت، سرطان زایی و جهش زایی پایش این عنصر دارای اهمیت فراوان است. این تحقیق در سال 1389 به منظور تعیین غلظت آرسنیک در عضله و کبد پنج گونه کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) ، کپور معمولی (Cyprinus carpio) ، کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella) ، کپور سرگنده (Aristichthys nobilis) و قزل آلای رنگین-کمان (Oncorhynchus mykiss) انجام شد. 60 نمونه ماهی از مجتمع پرورش ماهی آزادگان در اهواز و پرورش ماهی قزل آلا چشمه دیمه در شهرکرد تهیه گردید. سنجش آرسنیک از بافت های موردمطالعه از روش هضم خشک و روش جذب اتمی مدل Perkin Elmer 4100 صورت پذیرفت. بالاترین میزان آرسنیک در کبد ماهی کپور سر گنده 048/0±310/. میلی گرم در کیلوگرم وزن تر و پایین ترین میزان این عنصر در عضله ماهی کپور نقره ای 023/0±177/0 میلی گرم در کیلوگرم وزن تر بود. غلظت آرسنیک بین عضله و کبد قزل آلای رنگین کمان، کپورسرگنده و کپور علفخوار اختلاف معنی داری داشت (P>0. 05<) ، اما میزان این عنصر در عضله و کبد کپور معمولی و کپور نقره ای اختلاف معنی داری نداشت (P>0. 05). نتایج این تحقیق نشان داد غلظت آرسنیک در تمام نمونه ها پایین تر از استانداردهای WHO و EPA است.