تحلیلی بز حکومت بنی عناز کزد و مناسبات آن با حکومت های همجوار

ضعف و سستی خلافت عباسی و بروز اختلافات درونی حکومت آل بویه به تاسیس حکومت های محلی در منطقه غرب ایران منجر گردید. حکومت بنی عناز از جمله حکومت های محلی کرد بود، که در فاصله زمانی 381تا511ق بر مناطق قابل توجهی از غرب ایران حکومت کرد. مسئله پژوهش زمینه های شکل گیری و گسترش حکومت بنی عناز و مناسبات آن با حکومت همجوار و سرانجام عوامل زوال حکومت یاد شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که، ابوالفتح بن عناز و ابوالشوک دو امیر نخست بنی عناز با تاسیس و تثبیت این حکومت نقش مهمی در تحولات سیاسی منطقه داشتند؛ اما شکاف قدرت میان اعضای بنی عناز، این خاندان را در برابر تهاجمات ترکمانان غز آسیب پذیر نمود. بدین ترتیب سلجوقیان با بهره گیری از سیاست تهاجمی و منازعات داخلی حکومت بنی عناز، حکومت مذکور را مطیع و فرمانبر خود گردانید. از این رو حکومت بنی عناز پس از بیش از نیم قرن مستحیل شدن در قدرت سلجوقیان در سال 511ق منقرض گردید. این مقاله در پی آن است، که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و از نوع کتابخانه ای و با تاکید بر منابع اصلی، به تحلیل عملکرد حکومت بنی عناز و مناسباتش با سلجوقیان بپردازد.