بررسی میزان آمادگی گردانهای بیت المقدس سپاه تهران بزرگ برای مقابله با بحرانهای امنیتی ناشی از زلزله احتمالی شهر تهران

ضرورت حفظ امنیت در مراحل حین و بعد از وقوع بحران ها و وابستگی آن به میزان آمادگی ساختاری، نیرویی و تجهیزاتی سازمان های نظامی مرتبط با آن، موضوعی است که به عنوان یکی از مهمترین مباحث مدیریتی کشورها محسوب می گردد، این مهم در نظام جمهوری اسلامی ایران که در قلمروی حکومتی آن مردم و امنیت آنها، از ارکان اساسی حکومتی آن به شمار می آید از جایگاه ویژه ای برخوردار است. سازمان بسیج بعنوان یکی از سازمان های مهم درگیر در مدیریت بحران با پایگاه گسترده اجتماعی می تواند با سازماندهی، آموزش و تجهیزات مناسب گردانهای بیت المقدس بسیج به صورت نیرویی موثر و کارآمد، کمک شایانی به مدیریت ومقابله با بحرانها نماید. وقوع زلزله احتمالی در شهر تهران یکی از بحران هایی است که حفظ امنیت اثربخش در آن مستلزم سنجش میزان آمادگی گردان های بیت المقدس سپاه تهران بزرگ می باشد. در همین راستا محقق با هدف دستیابی به نقاط ضعف و قوت ساختاری و عملیاتی گردان های بیت المقدس تهران بزرگ برای مقابله با بحران های امنیتی ناشی از زلزله احتمالی تهران، اقدام به برسی میزان آمادگی این گردان ها در چارچوب منویات و فرمایشات مقام معظم رهبری و ماموریت های تعریف شده در سازمان سپاه نموده است. ساختار پژوهشی در این پایان نامه بر اساس یک مدل ترکیبی، (مدل هفت اس مکنزی، الگوی آسیب شناسی وایزبرد، وجمع بندی مطالبات مقام معظم رهبری) صورت پذیرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی، و با روش توصیفی پیمایشی مبتنی بر مطالعات میدانی و اسنادی براساس نظریات فرماندهان گردان های بیت المقدس و مسئولین عملیات سپاه نواحی تهران بزرگ صورت پذیرفته است. بر اساس یافته های تحقیق، حوزه های آمادگی نیروی انسانی، آمادگی عملیاتی، آمایش سرزمینی و آمادگی سازمانی در قسمت اول ماتریس IPA (مطلوبیت) واقع شده اند و از عملکرد و اهمیت قابل توجهی برخوردار هستند و حوزه های طرح و نقشه راه مقابله با بحران، آمادگی تجهیزاتی و آمادگی آموزشی، در قسمت دوم ماتریس IPA (منطقه بهبود) قرار گرفته اند که نیازمند رسیدگی، توجه بیشتر و بهبود عملکرد در این حوزه ها می باشد تا به مطلوبیت قابل انتظار دست یابند.