شناسایی، تعیین روابط و سطح بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه های پیام نور استان آذربایجان شرقی

پژوهش حاضر، با هدف شناسایی، تعیین روابط و سطح بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه انجام شده است. روش پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری، شامل مدیران و استادان دانشگاه های پیام نور استان آذربایجان شرقی در حوزه علوم تربیتی و مدیریت آموزشی می باشد. تعداد افراد جامعه آماری 45 نفر می باشد که به علت کم بودن تعداد، کل جامعه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی محتوایی پرسش نامه ها با استفاده از نظریات متخصصان این زمینه بررسی و تایید شد. برای بررسی پایایی پرسش نامه ها ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اول 0/96 و ضریب همبستگی پیرسون با آزمون مجدد برای پرسش نامه دوم 0/93 برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای و برای تعیین روابط و سطح بندی عوامل موثر از مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) استفاده شده است. نتایج آزمون t برای 18 عامل شناسایی شده، بیانگر این است که همه عوامل بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه تاثیرگذار و کلیدی می باشند و میانگین آنها بیش از حد متوسط می باشد. هم چنین، نتایج تحلیل ISM و قدرت نفوذ- میزان وابستگی بر روی عوامل موثر نشان می دهد که عوامل در چهار سطح وابسته، مستقل، پیوندی، نفوذ دسته بندی می شوند و در خوشه های ارتباط و وابسته قرار دارند. عوامل فنی و پشتیبانی، مدیریتی و راهبردی و عوامل آموزشی و محتوا، نسبت به سایر عوامل از تاثیرگذاری بیشتری بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه های پیام نور استان آذربایجان شرقی دارند.