بررسی رابطه بیان انکوپروتئینBCL-2 با برخی عوامل موثر در تعیین پیش آگهی بیماران سرطان پاپیلری تیرویید

کارسینوم پاپیلاری (PTC) شایعترین نوع سرطان تیروئید می باشد. BCL-2 یک پروتئین مهارکننده آپوپتوز است که بروز آن در کارسینوم پاپیلاری افزایش می یابد و همراه با سایر عوامل انکوژن در پاتوژنز کارسینوم پاپیلاری نقش دارد هدف این مطالعه بررسی رابطه بیان انکوپروتئینBCL-2 با برخی عوامل موثر در تعیین پیش آگهی بیماران سرطان پاپیلری تیرویید می باشد.
این پژوهش مقطعی بر روی 85 نمونه بیماران مبتلا به سرطان پاپیلاری، که توسط تیروئیدکتومی به دست آمده بودند، انجام گرفت. اطلاعات مربوط به سن، جنس و معاینات بیماران از جمله درگیری گره های لنفاوی و اندازه تومور، از پرونده بیماران گردآوری شد. پس از تهیه لام و رنگ‏آمیزی، تهاجم کپسولی در نمونه ها بررسی وبرای بیان انکوپروتیین BCL-2 از روش ایمونوهیستوشیمی (IHC) استفاده شد.
میانگین سنی بیماران (75 نفر زن و 10 نفر مرد) 4/16±8/40 سال بود. میانگین اندازه تومورها 2/2±7/3 سانتی متر بود. در 11نمونه (٪9/12) تهاجم کپسولی مثبت و در 74 نمونه (٪1/87) تهاجم کپسولی منفی بود. در 19نمونه درگیری غدد لنفاوی مثبت و در 66 نمونه منفی بود. 71 نمونه (٪5/83) BCL-2 مثبت و 14 نمونه (٪5/16) BCL-2 منفی بودند. بیان ژن BCL-2 با درگیری گره های لنفی و تهاجم کپسولی رابطه معنی داری نداشت (05/0

بیان BCL-2 در کانسر پاپیلاری میزان بالایی می باشد و با اندازه تومور ارتباط معناداری دارد. درگیری گره های لنفی و تهاجم کپسولی ارتباطی با بیان BCL-2 ندارند.