بررسی عوامل مستعدکننده خشونت شغلی علیه کارکنان درمانی شاغل در اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر اراک

خشونت شغلی به صورت افزاینده ای به عنوان یک مشکل در نظام مراقبت سلامت شناخته شده است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مستعدکننده خشونت شغلی علیه کارکنان درمانی شاغل در اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر اراک انجام شده است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، 108 نفر از کارکنان درمانی شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های منتخب اراک درباره خشونت های کلامی و فیزیکی در سال 1394 مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر چهار بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، تهدید، خشونت کلامی و خشونت فیزیکی) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 تجزیه تحلیل شد.
ملاحظات اخلاقی: هدف مطالعه برای شرکت کنندگان توضیح داده شده و درباره بی نامی و محرمانگی اطلاعات به آنان اطمینان داده شد. همچنین رضایت شفاهی کارکنان درکانی برای شرکت در مطالعه کسب گردید.
28/7 درصد از کارکنان درمانی در طی 12 ماه گذشته مورد خشونت فیزیکی و 77/7 درصد مورد خشونت کلامی قرار گرفته بودند. 13/1 درصد از شرکت کنندگان تعداد دفعات آزار لفظی را خیلی زیاد، 15/7 درصد زیاد، 28/7 درصد متوسط و بقیه آن را کم یا خیلی کم گزارش کردند. بیشترین علت محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام بخش بوده و بیشترین عامل منجر به خشونت فیزیکی (85/4 درصد) و کلامی (60/5 درصد) همراهان بیمار بودند.
یافته ها نشان دهنده شیوع بالای خشونت به ویژه از نوع کلامی، علیه کارکنان اورژانس می باشد. در این مطالعه خشونت بیشتر از طرف همراهان اعمال شده بود که می توان با مدیریت و برنامه ریزی و آموزش همگانی از آن پیشگیری نمود.