بررسی ارتباط بیان ژن P16 با سرطان پستان به دو روش هیستوشیمی و ایمونوهیستوشیمی

بررسی بیان ژن P16 که یک مهار کننده تومور است، از نظر بالینی و آسیب شناسی در سرطان پستان اهمیت دارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان بیان ژن P16 با شاخص های بافتی و پاتولوژی با دو روش هیستوشیمی و ایمونوهیستوشیمی می باشد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی تعداد 100 نمونه سرطانی پستان که به بیمارستان امداد شهید بهشتی شهر سبزوار مراجعه کرده بودند، انجام شد. بعد از ثابت کردن نمونه ها در فرمالین، پاساژ بافتی، مقطع گیری و رنگ آمیزی انجام شد. تشخیص آسیب شناسی توسط دو پاتولوژیست انجام گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS16 با آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
از تعداد 100 نمونه مورد مطالعه، تعداد 82 نمونه بدخیمی (82 درصد) با بیان بالای ژن P16همراه بود. 18 مورد (18 درصد) از نمونه های بدخیمی فاقد بیان ژن P16 بود. در نمونه های غیرسرطانی (نمونه های سالم) بیان بالای ژنP16 مشاهده نشد. بین بیان بالای ژن P16 با گرید بالایی تومور ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0< P) هم چنین بین مرحله ی (Stage) تومور و بیان ژن P16 ارتباط معنی داری وجود داشت (46/0< P).
استنتاج: در مطالعه حاضر، بیان ژن P16 در بیمارانی که در گرید بالای بافتی قرار داشتند، بیش تر مشاهده شده است، بنابراین بیان بالای ژنP16 را در نمونه های سرطانی می توان نشانه ای از پیش آگهی بد قلمداد نمود.