استقرارهای پیش از تاریخ دشت لوت، جنوب شرق ایران

دوازده فصل کاوش های باستان شناختی در محوطه شهداد، اهمیت حاشیه غربی بیابان لوت واقع در جنوب شرق ایران را به لحاظ باستان شناختی افزون تر کرده است. در سال 1390 دشت لوت بررسی باستان شناختی شد، حاصل آن شناسایی 87 محوطه باستانی از هزاره پنجم پ.م تا دوره اسلامی بوده است. مقاله پیش رو به زیستگاه های پیش از تاریخ دشت لوت می پردازد که متعلق به هزاره های پنجم تا دوم پ.م هستند. به علت قرار گرفتن منطقه مورد مطالعه در مجاورت بیابان لوت، الگوی استقراری پیش از تاریخ دشت لوت تحت تاثیر منظرگاه بیابانی (Desert Landscape) پیرامونش بوده است. برهم کنش های انسان با محیط در منظرگاه بیابانی دشت لوت، شگل گیری یک منظرگاه فرهنگی متمایز منطقه ای را به دنبال داشته است. واقعیتی که در الگوی پراکنش استقرارها، الگوی توسعه آنها و نوع محوطه ها دیده می شود. نوشتار حاضر، به روندهای استقراری دشت لوت و همچنین برهم کنش های منظرگاه های طبیعی و فرهنگی منطقه در دوره مس سنگی و عصر مفرغ می پردازد.