اثر عامل تحریک کننده کلنی گرانولوسیت بر میزان تخمک گذاری و موفقیت لانه گزینی رویان های موش سوری

عامل تحریک کننده کلنی گرانولوسیت (G-CSF) و گیرنده آن در فولیکول های در حال رشد، سلول های بافت جنینی و دستگاه تولید مثل وجود داشته و تجمع سرمی G-CSF به طور آشکاری در زمان تخمک گذاری افزایش می یابد. لذا این مطالعه به منظور تعیین اثر عامل تحریک کننده کلنی گرانولوسیت بر میزان تخمک گذاری و موفقیت لانه گزینی رویان های حاصل از آمیزش موش سوری انجام شد.
این مطالعه تجربی روی 40 سر موش سوری ماده نژاد NMRI در دو گروه کنترل و تیمار و 10 سر موش سوری نر انجام شد. در هر دو گروه به منظور تحریک تخمدان و القای اوولاسیون به ترتیب 10 واحد PMSG و 48 ساعت بعد 10 واحد hCG به صورت داخل صفاقی و تک دوز به ازای هر موش تزریق شد. سپس در گروه تیمار، هم زمان با تزریق PMSG ، 50 μg/kg از G-CSF و در گروه کنترل نیز در همین مرحله و هم حجم با آن نرمال سالین به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. نیمی از موش های گروه کنترل و تیمار پس از گذشت 16تا 18ساعت از آخرین تزریق به روش دررفتگی مهره های گردنی کشته شدند تا تعداد تخمک های آزادشده به وسیله میکروسکوپ اینورت بررسی شود. نیمی دیگر از موش های گروه کنترل و تیمار با موش های نر آمیزش داده شدند و پس از گذشت 16 روز بعد از لقاح موش های ماده باردار با همان روش کشته و جنین های حاصل از نظر تعداد بررسی شدند.
میانگین تخمک های آزادشده در گروه تیمار (1.25±18.5) بیش از گروه کنترل (1.32±12.1) بود (P<0.05). میزان لانه گزینی در گروه کنترل و تیمار از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نداد.
علی رغم این که عامل تحریک کننده کلنی گرانولوسیت نتوانست بر تعداد لانه گزینی اثر داشته باشد؛ ولی موجب افزایش تعداد تخمک های آزاد شده گردید.