اثر بخشی مداخله ی شناختی - رفتاری گروهی کوتاه مدت بر کیفیت زندگی و ادراک از بیماری، بیماران دیابتی نوع دو

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخله ی شناختی-رفتاری گروهی کوتاه مدت (CBGI-CHD) بر کیفیت زندگی و ادراک از بیماری، بیماران دیابتی نوع دو بود.
28 بیمار دیابتی نوع دو که عضو انجمن دیابت ایران هستند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور جایگزینی تصادفی در گروه آزمایش (14= n) (با یک برنامه ی مداخله ی 12 هفته ای شناختی رفتاری گروهی) و کنترل (14= n) (تنها مراقبت معمول را دریافت کردند)، گمارده شدند. کیفیت زندگی و ادراک بیماری توسط مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه ی ادراک بیماری، قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه ی 19، آمار توصیفی، تحلیل کواریانس تحلیل گردیدند.
گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری در کیفیت زندگی و ادراک بیماری در پس آزمون نشان داد (5%‍ P<). علاوه براین، مداخله در خرده مقیاس های کیفیت زندگی به غیر از بعد محیط معنی دار بود (5%‍ P<).
تحلیل کواریانس نشان می دهد که CHD– CBGI می تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی و ادراک بیماری بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود. تحقیقات بعدی با دوره های طولانی مدت پیگیری به منظور حصول اطمینان از تداوم اثربخشی پیشنهاد می گردد.