ارزیابی بالینی و ایمنولوژیک اثر آنتی ژن های دفعی ترشحی توکسوکارا کنیس در مدل تجربی EAE

توکسوکارا کنیس شایعترین انگل روده ای سگ می باشد.
هدف از این مطالعه بررسی آنتی ژن های دفعی ترشحی توکسو کارا کنیس در تعدیل سیستم ایمنی موش های مدل تجربی آلرژیک آنسفالومیلیت است. پس از کشت دادن کرم بالغ آنتی ژن دفعی ترشحیتوکسوکارا کنیس جمع آوری شد.موش های C57 به چهار گروه (هر گروه پنج موش) گروه اول (پپتید گلیکوپروتئین الیگودندروسیت به اضافه آنتی ژن توکسوکارا کنیس)، گروه دوم (پپتید گلیکوپروتئین الیگودندروسیت)، گروه سوم(نرمال) و گروه چهارم (آنتی ژن دفعی ترشحی توکسوکارا کنیس) تقسیم بندی شدند. بیست و پنج روز بعد از القاء، علائم بالینی مورد بررسی قرار گرفت و سپس طحال موش ها جداشد و RNA سلول های تک هسته ای استخراج شد و با استفاده از Real Time PCRبیان ژن های FOXP3T، GATA3و Tbet مورد ارزیابی قرار گرفت.
علائم بالینی در گروه اول نسبت به گروه کنترل بطور قابل توجهی کاهش نشان داد و همچنین بیان ژن GATA3 در گروه اول کمتر از گروه دوم بود.
نتیجه گیری نهایی:بنظر می رسد که آنتی ژن دفعی ترشحی توکسوکارا کنیس قادر است نمره ناتوانی موش را در مدل تجربی آنسفالومیلیت کاهش دهد و همچنین دیگر آنتی ژن های نوترکیب میتواند بطور جداگانه در درمان بیماری های اتوایمیون مورد بررسی قرار گیرند.