اثر بخشی روان درمانی چهار عاملی بر افزایش عزت نفس جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان

ابتلا به سرطان پستان و درمان هایی که برای این زنان صورت می‏گیرد، بر عملکرد و صمیمیت جنسی تاثیر می گذارد. تعاملات جنسی ناموفق از جمله عواملی هستند که به تخریب عزت نفس جنسی منجر می شوند لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان‏درمانی چهار عاملی (رابطه درمانی، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار) بر ارتقا عزت نفس جنسی و پنج مولفه آن (مهارت و تجربه، جذابیت، کنترل، قضاوت اخلاقی و انطباق پذیری) در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 5/2 ماهه بود. جامعه آماری، زنان متاهل مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1393 به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه داشتند. از این میان30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسی زنان زینا و اسچوارز (1996) بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. برنامه روان‏درمانی چهار عاملی طی 10 جلسه هفتگی90 دقیقه ای در گروه آزمایش برگزار گردید و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
روان درمانی چهار عاملی، عزت نفس جنسی زنان و مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی را افزایش داده و این اثربخشی تا پیگیری 5/2 ماهه در رابطه با مولفه های کنترل و قضاوت اخلاقی پایدار بوده است.
نتیجه گیری: روان درمانی چهار عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.