ارزیابی کارایی برکه های تثبیت بافلدار با رشد چسبیده در حذف کلی فرم ها در مقیاس پایلوت

برکه های تثبیت یکی از فرآیندهای متداول تصفیه فاضلاب به ویژه در مناطق گرمسیر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعداد بافل ها و سطح رشد چسبیده در بهبود بازدهی این فرآیند در حذف کلی فرم ها بوده است.
این مطالعه تجربی در مقایس پایلوت و در مجاورت تصفیه خانه فاضلاب شهر اهواز انجام شد. پایلوت این تحقیق از یک سیستم شاهد و سه سیستم دیگر تشکیل شد. در سیستم شاهد دو برکه به صورت سری به هم متصل شدند. چیدمان و ابعاد سه سیستم دیگر مشابه سیستم شاهد بود با این تفاوت که برکه های سایر سیستم ها به بافل و مدیای با بستر ثابت مجهز شدند. در مدت چهار ماه قابلیت سیستم ها در حذف کلی فرم ها در زمان ماندهای مختلف ارزیابی و ثابت مرگ باکتری ها در هر برکه تعیین شد.
در مدت نمونه برداری با میانگین زمان ماند 7/8 روز، بازده حذف کلی فرم ها در سیستم شاهد به طور میانگین 69 درصد و در سیستم های دو، سه و چهار بافل به ترتیب 80، 84 و 86 درصد تعیین گردید. میانگین ثابت مرگ باکتری ها در برکه اول سیستم شاهد 11/0 بر روز و با افزایش تعداد بافل ها و بسته های مدیا به دو، سه و چهار به ترتیب 16/0، 17/0، 18/0 بر روز به دست آمد. به علاوه این ثابت در برکه دوم بیش تر از برکه اول به دست آمد.
استنتاج: استفاده از بافل و مدیای با بستر ثابت بازده کلی حذف کلی فرم ها را بهبود داد . اثر سیستم دو و سه بافل در حذف کلی فرم ها نسبت به سیستم شاهد قابل توجه و در قیاس با سیستم چهار بافل، از نظر اقتصادی موجه تر بود.