بررسی تاثیر آسکوربیک اسید بر واکنش گلیکاسیون آلبومین در شرایط برون تنی

تشکیل محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) در دیابت ملیتوس افزایش می یابد و منجر به مشکلات میکرووسکولار و ماکرووسکولار می گردد. اخیرا توجه زیادی به مهارکننده های طبیعی و سنتتیکی شده که بتوانند شروع و پیشرفت دیابت و عوارض آن را به تاخیر بیندازند. در این مطالعه، مدل گلیکاسیون برون تنی شامل آلبومین به عنوان پروتئین هدف و گلوکز به عنوان عامل گلایکه کننده برای مطالعه اثر آنتی گلیکاسیونی آسکوربیک اسید (AA) مورداستفاده قرار گرفت.
پروتئین سرم آلبومین گاوی (Bovine Serum Albumin (BSA)) با غلظت M5/0 گلوکز در حضور و بدون حضور AA با غلظت mM1 (μM1000) به مدت 4 هفته در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه شد. برای تعیین گلیکاسیون پروتئین، تشکیل AGEs فلورسانس و جهت تعیین اکسیداسیون پروتئین سطوح پروتئین کربونیل و تیول اندازه گیری شد. گلیکاسیون موجب تشکیل تجمعات فیبریلی می شود. به منظور تعیین اثرات مهاری AA بر تشکیل تجمعات فیبریلی آلبومین از رنگ های ویژه آمیلوئیدها، تیوفلاوین T (ThT) استفاده گردید.
نتایج نشان داد که AA به طور معنی داری موجب مهار تشکیل AGEs (05/0›p)، مهار معنی دار اکسیداسیون پروتئین با کاهش گروه های کربونیل و مهار کاهش گروه های تیول می شود (05/0›p). همچنین بر اساس نتایج به دست آمده AA پتانسیل مهار تشکیل تجمعات آمیلوئیدی شکل آلبومین و حفاظت از کانفورماسیون آلبومین را دارد.
لذا بر اساس یافته های فوق AA دارای پتانسیل بالایی جهت کاهش گلیکاسیون و اکسیداسیون پروتئین ها بوده و ممکن است بتواند سبب تاخیر و یا مهار عوارض وابسته به AGEs در دیابت شود.