بررسی تاثیر توانبخشی شناختی مبتنی برحرکت بر بهبود حافظه جاری کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی

اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی، اختلالی عصب-تحولی است. نقص کارکردهای اجرایی خصیصه فراگیر این اختلال محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر بهبود حافظه جاری کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/فزون کنشی می باشد. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی که در آن از طرح کارآزمایی بالینی تصادفی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه) استفاده شده است. در این مطالعه30 کودک 7 تا 12 ساله مراجعه کننده به کلینیک های شهر تهران که توسط روانپزشک دارای تشخیص اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی بودند با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. حافظه جاری با آزمون چند محرک پیشین ارزیابی شد. داده های این پژوهش با آزمون آماری tمستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم افزار SPSS20مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان دادند که در حافظه جاری (P<0.01) گروه درمان بعد از مداخله بهبود حاصل شد. به این صورت که در پیش آزمون تفاوت چندانی بین گروه گواه و آزمایش در حافظه جاری دیده نشد اما در پس آزمون نمرات گروه آزمایش به طور معناداری از گروه گواه افزایش یافته بودند. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که با در نظر گرفتن گروه گواه و درمان توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت موجب تقویت حافظه جاری کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی شده است.