بررسی اثربخشی «روش مرور خویشتن» بر افکار خودکشی و رنجش در نوجوانان دختر بزهکار

با توجه به اینکه افکار خودکشی و رنجش از رایج ترین حالات نوجوانان بزهکار می باشند و نیز نقش فرایندهای شناختی در سبب شناسی و بروز این حالات، این پژوهش به بررسی تاثیر روش مرور خویشتن به عنوان یک تکنیک شناختی بر افکار خودکشی و رنجش، در نوجوانان دختر بزهکار می پردازد. این پژوهش یک مداخله درمانی است که پیرو طرحی پیش آزمایشی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون می باشد. از میان دختران بزهکار ساکن کانون اصلاح و تربیت استان تهران، 25 نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه رنجش نیلسون به عنوان ابزار ارزشیابی استفاده گردید. با استفاده از پرسشنامه ها، افراد قبل و بعد از جلسه های درمانی ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج کاهش معنی دار نمرات افکار خودکشی، و عدم کاهش نمرات رنجش را در مقایسه با پس آزمون نشان داد. طبق نتایج این پژوهش، روش مرور خویشتن یک تکنیک موثر و معنادار در کاهش فراوانی افکار خودکشی دختران بزهکار بوده است؛ ولی این روش در کاهش رنجش اثربخش نبوده است.