بررسی عملکرد میدانی آسفالت متخلخل حاوی الیاف سلولزی و قیر پلیمری

آسفالت متخلخل نوعی آسفالت با دانه بندی باز است که مهمترین مشخصه آن درصد فضای خالی زیاد می باشد. به طور کلی تمام آسفالت های رایج با دانه بندی توپر، دارای سطحی تقریبا غیرقابل نفوذ هستند که این موضوع در هنگام بارندگی، موجب کاهش ایمنی وسایل نقلیه می شود . در این مقاله ضمن تشریح نحوه اجرای آسفالت متخلخل در قسمتی از جاده قائم شهر-ساری، عملکرد میدانی آن مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشهای آزمایشگاهی (کانتبرو، ریزش قیر و مقاومت کششی غیر مستقیم)،و تستهای میدانی (نفوذسنجی، صوت و مقاومت لغزشی) انجام شده روی آسفالت متخلخل حاوی الیاف سلولزی و قیر پلیمری نشان می دهد آسفالت اجرا شده ضمن داشتن مقاومت و دوام مناسب می تواند منجر به افزایش نفوذپذیری، افزایش مقاومت لغزشی و کاهش میزان صوت ناشی از عبور وسایل نقلیه شود.