مدل سازی تخریب گستره جنگل با استفاده از متغیرهای فیزیوگرافی و اقتصادی- اجتماعی (مطالعه موردی: بخشی از حوضه جنگلی کاکارضای خرم آباد)

جنگل های زاگرس، گسترده ترین جنگل های ایران، جایگاه ویژه ای در توسعه اقتصادی داشته و تضمین کننده بقا و پایداری آب و خاک کشور می باشند. به منظور برنامه ریزی صحیح این جنگل ها اطلاع از وضعیت گستره آن ها درگذشته، حال و آینده ضروری می باشد. این پژوهش با هدف تعیین مقدار کاهش سطح جنگل، طی سال های 1334 تا 1376، امکان مدل سازی، پیش بینی کاهش گستره جنگل و ارتباط آن با عوامل فیزیوگرافی و برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی با رگرسیون لجستیک انجام گرفت. در این تحقیق از ارتوفتوموزاییک های رقومی موجود استفاده گردید و نقشه گستره جنگل بر روی عکس های هوائی در محیط GIS تولید شد. نقشه گستره جنگل دو دوره باهم تلاقی و نقشه تخریب گستره جنگل و میزان کاهش سطح جنگل ها تهیه گردید. مدل سازی کاهش گستره و بررسی ارتباط مکانی آن با عوامل فیزیوگرافی (شیب، ارتفاع و جهت دامنه) متغیر های اقتصادی- اجتماعی (درصد باسوادی، میزان جمعیت، نوع معیشت در هر روستا) عوامل فاصله (فاصله از جاده، رودخانه، روستا و مناطق جنگلی) و متغیر جنگل سال 1334 از رگرسیون لجستیک استفاده شد. ارزیابی حساسیت مدل با استفاده از روش جایگزینی متغیرها و بررسی مقدار ضرایبROC و Pseudo R2 صورت گرفت. نتایج نشان داد طی 42 سال حدود 515 هکتار از سطح جنگل های منطقه کاهش یافته است. نتایج ارزیابی نشان داد که مدل به دست آمده با Pseudo R2برابر با 2998/0 و ROC برابر با 8553/0 از تطبیق خوبی با واقعیت برخوردار می باشد و متغیر اصلی گستره جنگل دارای بیشترین تاثیر و نوع معیشت و ارتفاع متغیرهایی هستند که در رده های بعدی قرار دارند و به ترتیب بر روی میزان ROCوPseudo R2 بیشترین تاثیر را می گذارند.