مقایسه حدت و تغییرات هیستوپاتولوژی جدایه های NC-1 و NC-SWEB1 نئوسپورا کانینوم در تخم مرغ جنین دار

علی رغم وجود اطلاعات محدود در مورد نقش پرندگان در زمینه عفونت با نئوسپورا کانینوم، تا کنون گزارشی در مورد نقش جوجه های نژاد گوشتی در زمینه عفونت با این انگل وجود ندارد. در این مطالعه، دو جدایه NC-1 و NC-SweB1 نئوسپورا کانینوم جهت تلقیح در تخم مرغ جنین دار نژاد گوشتی مورد استفاده قرار گرفت. برای هر یک از جدایه ها، شش رقت مختلف (10، 102، 103، 104، 105 و 106) تهیه گردید. برای هر رقت یک گروه 10 تایی تخم مرغ جنین دار و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. تلقیح رقت های مختلف هر جدایه در مایع کوریوآلانتوئیک تخم مرغ های جنین دار در روز نهم انجام شد. میزان مرگ و میر، تغییرات ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی بافت های جنین های مرده و جوجه هایی که تا یک ماه بعد از جوجه ریزی نگهداری شده بودند مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان مرگ و میر در هر دو جدایه NC-1 و NC-SweB1 نئوسپورا کانینوم وابسته به دوز تاکی زوئیت تلقیح شده بود و بدین صورت که در مقادیر بیشتر تاکی زوئیت مرگ و میر و ضایعات هیستوپاتولوژی بیشتر و شدیدتر بود. از طرفی مقایسه میزان مرگ و میر تخم مرغ های جنین دار با هر دو جدایه NC-1 و NC-SweB1 با استفاده از آزمون آماری فیشر نشان داد که میزان تلفات کل در دو گروه از لحاظ آماری تلفات معنی داری دارد (05/0 > p) و با توجه به متوسط دوز کشنده (LD50) که برای جدایه های NC-1 و NC-SweB1 به ترتیب 5/1 10 و 1/1 10 بود، می توان نتیجه گرفت که حدت نئوسپورا جدایه یک از جدایه سوئد بیشتر است. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که از تخم مرغ جنین دار می توان به عنوان یک مدل حیوانی در ارزیابی حدت جدایه های مختلف نئوسپورا کانینوم استفاده کرد.