بررسی دقت تشخیصی رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در تعیین پوسیدگی های پروگزیمال دندان های خلفی

با توجه به روند غیرقابل برگشت و پیشرفت سریع پوسیدگی دندانی، تشخیص و پیشگیری از آن مسئولیت مهمی در حرفه دندانپزشکی می باشد. با در نظر گرفتن مزایای سیستم دیجیتال پانورامیک و محدودیت های تکنیک بایت وینگ، در این مطالعه دقت تشخیصی دیجیتال پانورامیک را با گرافی بایت وینگ در تشخیص پوسیدگی پروگزیمالی دندان های خلفی موردبررسی قراردادیم.
مواد و در این مطالعه توصیفی مقطعی (Cross-Sectional) تعداد 30 بیمار که جهت انجام کارهای دندانپزشکی نیاز به تهیه رادیوگرافی پانورامیک و BW(Bite Wing) داشتند، انتخاب شدند. رادیوگرافی های بایت وینگ و دیجیتال پانورامیک از هر بیمار تهیه گردید. این رادیوگرافی ها کدگذاری شده و در اختیار یک رادیولوژیست دهان، فک و صورت قرار گرفتند. نتایج به دست آمده وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه 0/18 شده و با استفاده از روش های آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
در مقایسه دقت رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال و بایت وینگ در تشخیص پوسیدگی پروگزیمالی دندان های پره مولر، و هم چنین مولر اختلاف معنی داری در مورد دو نوع رادیوگرافی به عمل آمده مشاهده نشد. مقدار حساسیت، ویژگی و دقت رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال7/79 درصد (Sensitivity=79.7%)، 9/83 درصد (Specificity=83.9%) و 8/82 درصد (Accuracy=82.8%) به دست آمد که نشان دهنده دقت بالای رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در تشخیص پوسیدگی پروگزیمال دندان های خلفی بود.
با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، عدم وجود اختلاف بین این دو نوع گرافی و همچنین حساسیت و ویژگی بالای پانورامیک، رادیوگرافی دیجیتال پانورامیک شاید بتواند جایگزینی برای رادیوگرافی بایت وینگ جهت تشخیص پوسیدگی بین دندانی باشد.