بررسی میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا در مبتلایان به درماتیت سبورییک

درماتیت سبورییک یک درماتیت مزمن با شیوع 3-1% و در افراد دارای نقص ایمنی شیوع آن 83-33% گزارش شده است. بیشتر، به دلیل عوامل مستعد کننده، تکثیر بیش از حد فلور نرمال مخمر مالاسزیا دیده می شود که باعث بروز و تشدید علایم می شود. هدف از این مطالعه، بررسی و تشخیص میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا در بیماران مبتلا به درماتیت سبورییک بود.
در این مطالعه مقطعی-توصیفی که به مدت یک سال از دی 1394 تا دی 1395 انجام پذیرفت از بیماران ارجاع شده توسط پزشک متخصص پوست به آزمایشگاه قارچ شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، پس از ثبت علایم کلینیکی و مشخصات آن ها، نمونه گیری با روش های چسب اسکاچ و تراشیدن به وسیله اسکالپل به عمل آمد. لام های مستقیم با پتاس 10% و رنگ آمیزی شده با متیلن بلو، تهیه و میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا با آزمایش مستقیم میکروسکوپی، برابر الگوهای استاندارد مورد بررسی قرار گرفت.
از تعداد کل 45 بیمار، 66/7% دارای کلونیزاسیون متوسط تا شدید بودند. کلونیزاسیون شدید بیشتر در حضور فاکتورهای تعریق (31/1%) و استرس (53/3%) دیده شد (0/01P=) و (0/006P=). در هشت مورد (17/7%) از بیماران شکل میسلیال مشاهده گردید و بیشترین مشاهده میسلیوم در حضور فاکتور استرس مشاهده گردید (0/03P=).
میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا در مبتلایان به درماتیت سبورییک، در بیشتر موارد بالاتر از حد حالت نرمال بود که نقش اتیولوژیک مخمر را حداقل در تشدید بیماری مورد تاکید قرار می دهد. همچنین نقش فاکتورهایی مانند تعریق و استرس در کلونیزاسیون شدید و ایجاد شکل تهاجمی تایید شد