بررسی عفونت های زودرس پس از پیوند کبد و عوامل خطرزای مرتبط با آن

شناخت عفونت های شایع در بین بیماران دریافت کننده پیوند و عوامل موثر بر آن نقش بسزایی در پیشگیری و کنترل این بیماری ها داد. این مطالعه با هدف شناخت عفونت های زودرس پس از پیوند کبد و بررسی عوامل خطرزای موثر بر آن انجام شد.
مواد و مطالعه حاضر به صورت آینده نگر در مرکز پیوند مرکز آموزشی درمانی نمازی در بازه زمانی سال های 92-90 روی 582 بیمار پیوند شده انجام شد. این بیماران به مدت 6 ماه پس از زمان پیوند از طریق آزمایشات پاراکلینیکی از لحاظ ابتلا به هر گونه عفونت بررسی شدند. به علاوه بیمارانی که با علایم کلینیکی در این فواصل مراجعه می کردند، پیگیری شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شد.
صدو چهل بیمار مورد مطالعه در طی این 6 ماه به 194 مورد عفونت مبتلا شدند که 106 نفر از این بیماران در ماه اول به 133مورد عفونت که اکثرا باکتریال بودند، مبتلا شدند. در مجموع 50 نفر در بازه های زمانی 1-6 ماه به 61 مورد عفونت مبتلا شدند. بیشتر این عفونت های فرصت طلب، عفونت های ویروسی و در درجه بعد قارچی بودند. به طور کل، اکثریت عفونت های 6 ماه اول پس پیوند را عفونت های باکتریال تشکیل دادند. نتایج نشان داد که از بین فاکتورهای خطرزا، فقط مدت زمان بستری در بیمارستان (048/0= P و018/1= نسبت شانس) و امتیاز MELD (Model for End-Stage Liver Disease) (044/0= P و035/1= نسبت شانس) ارتباط معنی داری با افزایش عفونت داشت.
در این مطالعه بین MELD و طول مدت بستری در بیمارستان با افزایش ابتلا به عفونتهای زودرس پس از پیوند ارتباط وجود داشت. همچنین اکثر عفونتهای زودرس پس از پیوند کبد در همان 1 ماه اول و به دلیل فرایندهای درمانی و عفونتهای بیمارستانی بودند. بعد از ماه اول عفونتهای فرصت طلب در میان بیماران شایع بود. با شناخت این عفونت های شایع و عوامل خطر آن، می توان آمادگی تیم پیوند در جهت کنترل و پیشگیری از بروز عفونت ها را افزایش داد.