وضعیت سلامت روان سالمندان ساکن خانه های سالمندان مشهد و عوامل مرتبط با آن

کشور ایران با پدیده سالمندی مواجه شده و لزوم توجه به این قشر آسیب پذیر احساس می شود. هدف این تحقیق بررسی وضعیت سلامت روان و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر مشهد می باشد.
مطالعه مقطعی حاضر در سال 1394 به شیوه سرشماری بر روی 203 فرد بالای 60 سال ساکن خانه های سالمندان مشهد انجام گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات زمینه ای و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) بود. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 19 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین نمره کلی سلامت روان سالمندان 94/9±24/27 بود. مطابق با نقطه برش پرسشنامه سلامت عمومی 130 نفر از سالمندان (64 %) سلامت روانی مناسبی نداشتند. ارتباط بین سلامت روان با ابتلا به بیماری مزمن (005/0=P) و دفعات ملاقات (03/0=P) معنادار و با دفعات بازگشت به منزل نزدیک به معناداری (05/0=P) بود؛ اما بین سلامت روان سالمندان با متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت تحصیلی، تعداد فرزندان، داشتن درآمد یا حقوق مستقل و مدت اقامت در خانه سالمندان رابطه معناداری یافت نشد (05/0

بحث و نتیجه گیری

سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر مشهد از وضعیت روانی خوبی برخوردار نیستند. با توجه به این که دفعات ملاقات، دفعات بازگشت به منزل و ابتلا به بیماری مزمن از مهم ترین عوامل تعیین کننده سلامت روان آنان است بایستی خانواده ها و سیاست گذاران توجه بیشتری به این مسائل داشته باشند.