بررسی و تحلیل روابط ترامتنی رمان نوشدارو با شاهنامه

نوشدارو اثر علی موذنی یکی از متون ادبیات داستانی معاصر است که در ابعادی گسترده با داستان های اسطوره ای و حماسی شاهنامه ازجمله رستم و سهراب، سیاوش، فریدون و ضحاک پیوند و ارتباط برقرار کرده است. کشف و شناخت انواع این روابط نه تنها به درک بهتر رمان یاری می رساند، بلکه برای شناخت ویژگی های برخی از داستان های معاصر که از آثار حماسی و به ویژه شاهنامه تاثیر پذیرفته اند، سودمند خواهد بود. برای نیل به این مقصود، در مقاله حاضر، بر مبنای نظریه ژرار ژنت، روابط ترامتنی رمان نوشدارو با شاهنامه بررسی شده است؛ ژنت این رابطه ها را به پنج دسته تقسیم می کند: بینامتنی، پیرامتنی، فرامتنی، سرمتنی و بیش متنی. در این جستار نخست بحث هایی مقدماتی درباره بینامتنیت و ترامتنیت مطرح می شود، آن گاه محتوای رمان را به اجمال بررسی می کنیم و سپس در هریک از قسمت های مقاله، به طور جداگانه، از انواع روابط ترامتنی سخن می گوییم و شاخصه ها و مصادیق آنها را در رمان نوشدارو در قیاس و پیوند با شاهنامه بررسی و تحلیل می کنیم.