بررسی آزمایشگاهی اثرفشار بخار ازدیادبرداشت از مخازن نفت سنگین

امروزه استفاده از شیوه های ازدیاد برداشت از مخازن هیدروکربوری جهت استحصال نفت یکی از موضوعات مهم و چالشی در برنامه توسعه میادین نفت در سرتاسر دنیا است. تولید نفت به روش های اولیه وثانویه و با توجه به خصوصیات مخازن نفتی، تنها 10 الی 25 درصد از میزان نفت درجا را تخلیه می کند و جهت تولید نفت باقیمانده نیاز به استفاده از روش های جدید از جمله روش های گرمایی، روش های شیمیایی و روش های امتزاجی بوده که در این میان روش های گرمایی، نقش مهمی در تولید از مخازن نفت سنگین دارد. بنابراین جهت تولید از این گونه مخازن با توجه به مشخصات منحصر به فرد هر میدان، مطالعات و تحقیقات مختلفی انجام می شود.
در این بررسی بر پایه سیستم آزمایشگاهی تزریق بخار، بررسی اثر افزایش فشار بخار بر روی میزان بازیابی نفت در مقیاس آزمایشگاهی مدنظر است. آزمایش های تزریق بخار در مدل شن فشرده اشباع از نفت با درجه سنگینی20 API در فشارهای مختلف ( 10، 20 و 50 بار) و با نفوذپذیری های 5/3 دارسی و 800 میلی دارسی انجام شد و بازیافت نهایی نفت، نسبت آب هم ارز بخار به نفت تولیدی، زمان و مقدار نفت تولیدی در نقطه شکست در هر آزمایش با یکدیگر مقایسه شدند. آزمایش ها نشان می دهد که با افزایش فشار بخار، بازیافت نفت بر حسب درصد حجم نفت اولیه بالا رفته و زمان رسیدن به نقطه شکست ( زمانی که جبهه بخار مایع شده به خروجی می رسد) کاهش می یابد. همچنین نرخ تولید نفت قبل از نقطه شکست با افزایش فشار بخار و به طبع دمای بخار اشباع افزایش می یابد که نشان دهنده اثر مثبت بالارفتن فشار بخار بر میزان برداشت نفت است. نفوذپذیری محیط متخلخل نقش موثری در میزان نرخ تولید دارد و در نفوذپذیری 5/3 دارسی، نرخ تولید نفت قبل از نقطه شکست بالا می رود، اما به محض رسیدن به نقطه شکست و تولید بخار مایع شده، درصد بازیابی نفت نسبت به نفوذپذیزی 800 میلی دارسی در این نقطه کاهش می یابد.