ارزیابی توان کاربری اراضی شهری با استفاده از روش DEMATEL-ANPFUZZY

فرض های نادرست در روش های ارزیابی موجود مانند مستقل در نظر گرفتن عوامل و ورودی های دقیق همواره باعث ایجاد خطا در نتایج نهایی ارزیابی کاربری زمین شده است. ازاین رو، در این مقاله برای بالا بردن دقت و نزدیک تر به واقعیت شدن نتایج از دو روش فازی برای واردکردن عدم قطعیت و استانداردسازی و دیمتل-تحلیل شبکه برای از بین بردن مشکل استقلال عوامل و دیدن بازخوردها و تعاملات میان عوامل موثر در ارزیابی توان شهری حوضه آبخیز بیرجند بر اساس 14 زیر عامل، که در 2 دسته اصلی محیط زیستی و عوامل زیربنایی قرار می گیرند، استفاده شده است. هر عامل فازی سازی و توسط دیمتل-فرایند تحلیل شبکه وزن آن مشخص گردید و نقشه کاربری حفاظت به عنوان لایه ممنوعیت حذف شد و با استفاده از ترکیب وزنی خطی نقشه نهایی ارزیابی توان شهری تهیه گردید که بر طبق آن پتانسیل هر پیکسل برای ایجاد کاربری شهری در منطقه موردمطالعه مشخص گردید. در نهایت بر اساس این روش مشخص شد که 85/1، 10، 15/65 و 23 درصد از منطقه موردمطالعه به ترتیب دارای توان خوب ، متوسط ، کم و فاقد توان برای ایجاد کاربری شهری است.