اثر عدالت سازمانی بر رفتارهای ضد تولید با میانجی گری عواطف شغلی: مورد مطالعه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثرعدالت سازمانی بر رفتار ضد تولید با میانجی گری عواطف شغلی بود.
روش شناسی: جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خوزستان بود که تعداد 240 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از مقیاس های استانداردی که روایی و پایایی آن ها توسط سایر محققین گزارش گردیده بود از قبیل، مقیاس کج روی در محیط کار، پرسشنامه عدالت سازمانی و مقیاس عواطف شغلی استفاده شد. طرح پژوهش، طرح همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) است. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 21 و AMOS ویراست 21 انجام گرفت. از روش های آماری توصیفی میانگین، انحراف معیار، بزرگترین و کوچکترین نمره ها و همچنین در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی دو متغیری پیرسون و الگویابی معادلات ساختاری استفاده به عمل آمده است. روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی با استفاده از روش بوت استراپ آزموده شدند.
یافته ها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. آنگونه که نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهند، عدالت سازمانی مستقیم و همچنین با میانجی گری عواطف مثبت و منفی بر رفتار ضد تولید اثر می گذارد.
توصیه می شود تمهیداتی برای اجرای عدالت در سازمان اندیشیده شود، مدیران سازمان ها کارگاه های آموزشی جهت آموزش ایجاد حفظ عاطفه مثبت به کارکنان برگزار کنند و جهت کاهش رفتارهای ضد تولید آمران رفتارهای ضد تولید را تنبیه و مجازات نمایند.