اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل تصورات و تمایلات در پیشگیری و کاهش مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین مردان بدن ساز

مصرف استروئیدهای آنابولیک توسط ورزشکاران یک مشکل جدی برای سلامتی عمومی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر مدل تصورات تمایلات در پیشگیری از مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین بدن سازان مرد مراجعه کننده به باشگاه های بدن سازی شهر همدان انجام شده است.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1396 بر روی 76 نفر از بدن سازان مرد شهر همدان که به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (37 نفر) و کنترل (39 نفر) تقسیم شدند، انجام گردید. بدین منظور 5 باشگاه بدن سازی به صورت تصادفی ساده از بین باشگاه های شهر همدان انتخاب شده و با تخصیص تصادفی 2 باشگاه به گروه آزمون و 3 باشگاه به گروه کنترل اختصاص یافت. نمونه های هر گروه با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه به صورت تصادفی ساده از هر باشگاه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و سازه های مدل تصورات و تمایلات بود. برنامه آموزشی شامل 5 جلسه آموزشی بود که در مدت یک ماه برای برای بدن سازان گروه آزمون به اجرا در آمد. دو گروه مورد مطالعه دو ماه پس از مداخله مورد پیگیری قرار گرفتند.
قبل از مداخله آموزشی اختلاف آماری معنی داری از نظر متغیرهای دموگرافیک و سازه های مدل تصورات و تمایلات بین گروه آزمون و کنترل مشاهده نشد (05/0P) و قصد مصرف استروئیدهای آنابولیک (001/0>P) در بین شرکت کنندگان گروه آزمون و کنترل مشاهده شد، با این حال اختلاف تغییرات قبل و بعد نمره نگرش بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (155/0=P). بعد از انجام مداخله آموزشی مصرف استروئیدهای آنابولیک در گروه آزمون کاهش یافته بود، ولیکن این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود (453/0=P).

نتیجه گیری

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که به کارگیری مداخلات آموزشی مبتنی بر مدل تصورات تمایلات، استراتژی آموزشی موثری در پیشگیری از افزایش احتمالی مصرف استروئیدهای آنابولیک در بین بدن سازان مرد می باشد.