آسیب شناسی نظام یادگیری الکترونیکی دانشگاه های علوم پزشکی بر اساس مدل خان و ارائه راهکارهایی جهت بهبود

فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب ظهور شیوه های نوین آموزش و یادگیری شده است. یادگیری الکترونیکی نیز یکی از شیوه-های نوین یادگیری در عصر حاضر است؛ بنابراین برای کارآمدی نظام یادگیری الکترونیکی باید آسیب هایی که بر سر راه آن وجود دارد را شناسایی و رفع کرد. هدف پژوهش حاضر نیز تبیین آسیب های نظام یادگیری الکترونیکی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بر اساس مدل خان می باشد.
این پژوهش، یک پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا از نوع مقوله بندی هست. جامعه آماری پژوهش را اساتید و کارشناسان بخش یادگیری الکترونیکی دانشگاه های علوم پزشکی سطح شهر تهران تشکیل دادند که از روش نمونه گیری هدفمند برای انتخاب آن ها استفاده شد و تعداد «8 نفر» به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای تحلیل یافته های حاصل از مصاحبه نیز از روش تحلیل محتوا به شیوه مقوله بندی استفاده شد.
بر اساس مدل خان، آسیب های نظام یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها مورد بررسی در ابعاد ذیل طبقه بندی شد که شامل |«بعد آموزشی» شامل مولفه های برنامه ریزی آموزشی، منابع انسانی، ساختار سازمانی، روش تدریس، و محتوای آموزشی؛ از «بعد فناورانه» شامل مولفه های زیرساخت، کیفیت، و امنیت؛ از «بعد طراحی رابط کاربری» شامل مولفه های دانش پایه، شفافیت، سازماندهی مجدد محتوا؛ از «بعد ارزشیابی» شامل مولفه های استاندارد ارزشیابی، و اجرای ارزشیابی؛ از «بعد مدیریت» شامل مولفه-های برنامه ریزی، ساختار سازمانی، و دیدگاه مدیران؛ از «بعد اخلاقی» شامل مولفه های جایگاه آموزش الکترونیکی، اخلاق حرفه ای، و قانون و مقررات؛ از «بعد سازمانی» شامل مولفه های تغییر، سیاستگذاری، نگرش، هدف گذاری؛ و از بعد پشتیبانی شامل مولفه های سرمایه گذاری، و منابع علمی می باشد
با توجه به یافته های پژوهش، نظام یادگیری الکترونیکی دانشگاه های علوم پزشکی به عنوان یک نظام نوین در عرصه آموزش و یادگیری، دارای آسیب های متعددی است و دانشگاه های علوم پزشکی باید سعی کنند تا با شناسایی آسیب های هر بخش نظام یادگیری الکترونیکی، نسبت به رفع آسیب ها اقدام نمایند و زمینه پیشرفت این نوع آموزش در علوم پزشکی را فراهم نمایند.