بررسی نقش مادر در سلامت فرزند از جنبه ی محیط، ژنتیک و اپی ژنتیک در منابع اسلامی و علوم جدید

سلامت حیطه ای گسترده تر از سلامت تن را شامل می شود و سلامت روح، روان و شخصیت اجتماعی را نیز در بر می گیرد. اثبات شده است که والدین نه تنها منتقل کننده ی صفات ژنتیکی به فرزندان هستند، بلکه ملکات اخلاقی و صفات اکتسابی را نیز به صورت اپی ژنتیکی به فرزندان منتقل می کنند. همین امر، مسئولیت والدین و خصوصا، مادران را مضاعف می کند. در متون اسلامی، سفارش هایی درخصوص انتخاب همسر و نیز آداب مربوط به انعقاد نطفه و زمان بارداری یافت می شود که امروزه می توان آن ها را از عوامل اپی ژنتیکی در شکل دهی شخصیت کودک به شمار آورد. پرهیز از ازدواج با زنان بدخلق، یاد خدا هنگام انعقاد نطفه و پرهیز از انجام نکاح در زمان ها، مکان ها و حالت های خاص که تاثیری منفی بر روح و روان می گذارد، ازجمله ی این عوامل است. اگرچه با معیارهای امور تجربی نمی توان این عوامل را سنجید، تاثیر آن ها بر سلامت جنین به روش خاص خود بررسی شدنی است. چگونگی نقش مادر بر سلامت فرزند، از جنبه ی محیط، ژنتیک و اپی ژنتیک، پرسشی است که نگارندگان مقاله، کوشیده اند با پژوهش در منابع اسلامی و علوم جدید، به آن پاسخ دهند.