تمایز دانشجویان با هوش اخلاقی بالا و پایین بر اساس هوش اجتماعی و رفتارهای پرخطر

هوش اخلاقی برای موفقیت مداوم سازمانی و شخصی ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش هوش اجتماعی و رفتارهای پرخطر در تمایزگذاری دانشجویان با هوش اخلاقی بالا و پایین انجام شد.
روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال تحصیلی 96-1395 بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 383 نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش اخلاقی دانشجویان Lennick و Kiel (2011 م.)، هوش اجتماعی Tromso (2001 م.) و رفتارهای پرخطر جوانان (1390 ش.) استفاده گردید که تمامی ابزارها از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بودند. داده ها با استفاده از آزمون تجزیه تابع تشخیص تحلیل شد.
ملاحظات اخلاقی: رضایت شفاهی شرکت کنندگان برای شرکت در پژوهش کسب شده و درباره بی نامی پرسشنامه ها و محرمانگی اطلاعات به آنان اطمینان خاطر داده شد.
نتایج تجزیه تابع تشخیص نشان داد که هوش اجتماعی و گرایش به مواد مخدر و روان گردان دارای بالاترین توان در تمایزگذاری بین دو گروه از دانشجویان با هوش اخلاقی بالا و پایین بودند. مولفه های بعدی متمایزکننده گروه ها به ترتیب گرایش به رانندگی خطرناک، گرایش به خشونت، گرایش به سیگار و گرایش به الکل بودند. همچنین اکثر دانشجویان با هوش اخلاقی بالا با بالاترین درصد تشخیص (91/5 درصد) به درستی از دیگر دانشجویان متمایز شده بودند و 91/2 درصد از افراد دو گروه طبق تابع به دست آمده به طور صحیح مجددا طبقه بندی شده بودند.
هوش اجتماعی و رفتارهای پرخطر تعیین کننده های مهمی در تمایزگذاری بین دانشجویان با هوش اخلاقی بالا و پایین هستند. بنابراین در هر گونه برنامه ریزی برای پژوهش و اصلاح امور، باید به هوش اجتماعی و رفتارهای پرخطر توجه ویژه داشت.