رابطه بهره هوشی با عملکرد تحصیلی و میانجیگری حل مساله

عملکرد تحصیلی یک مفهوم چند بعدی است و به گونه ای به بهره هوشی، فراشناخت و حل مساله مربوط است. لذا پژوهش حاضربا هدف تعیین همبستگی بهره هوشی با عملکرد تحصیلی و میانجیگری حل مساله انجام شد.
روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر خرم دره که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند، را تشکیل داد. از این میان 300 نفربه روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از «ماتریس های پیش رونده ریون» (Raven''s Progressive Matrices)، «پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسون» (Hepner & Peterson Problem Solving Questionnaire) و «شاخص معدل تحصیلی» (Educational Performance Indicator) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 18 و ایموس نسخه 20 تحلیل شد.
درالگوی معادلات ساختاری، روابط بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بودو تمامی فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند. همبستگی بهره هوشی با حل مساله (164/0 = β، 005/0 = P)، همبستگی بهره هوشی با عملکرد تحصیلی (170/0 = β، 004/0 = P) و همبستگی حل مساله باعملکرد تحصیلی (207/0 = β،003/0 = P) بدست آمد.
بهره هوشی هم به صورت مستقیم و بصورت غیر مستقیم از طریق حل مساله با عملکرد تحصیلی همبستگی دارد. لذا دانش آموز دارای بهره هوشی بالا و مهارت های حل مسئله، نتیجه مطلوبی از عملکرد تحصیلی خویش می گیرد. بنابراین، پیشنهاد می شود که مهارت حل مساله بعنوان یک واحد درسی برای افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان تدریس شود.