تاثیر غلظت های مختلف پروپوفول بر بازماندگی و برخی از فاکتورهای خونی قزل آلای رنگین کمان در شرایط حمل و نقل

استفاده از انواع داروهای بیهوشی با تاثیر بر میزان هوشیاری ماهیان می تواند باعث کاهش اثر استرس گردد. در پژوهش حاضر،‏ اثر غلظت های مختلف پروپوفول در شرایط حمل ونقل بر بازماندگی و پارامترهای کورتیزول و قند خون به عنوان شاخص های استرس در قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss ) بررسی شد. برای این منظور،‏4 تیمار (هر یک با 3 تکرار) شامل سطوح،‏ صفر (شاهد)،‏2،‏ 4 و 6 میلی گرم در لیتر پروپوفول در نظر گرفته شد. تعداد 144 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 5 /6±130 گرم با متوسط بیومس 300 کیلوگرم در مترمکعب به صورت تصادفی بین واحدهای آزمایشی توزیع شد و تا رسیدن به آزمایشگاه به مدت 3 ساعت حمل گردید. پس از رسیدن به آزمایشگاه در زمان های صفر،‏ 4 و 8 ساعت،‏ میزان بازماندگی،‏ غلظت کورتیزول و میزان قند خون ماهی ها اندازه گیری شد. در پایان آزمایش کمترین میزان بقاء (67 درصد) در تیمار شاهد برآورد گردید و با سایر تیمارها اختلاف معنی دار نشان داد (05 /0P < ) . کمترین میزان قند خون و کورتیزول در تمام زمان های نمونه برداری مربوط به تیمار 2 میلی گرم در لیتر بود (05 /0P < ). در نتیجه بر اساس یافته های این پژوهش استفاده از داروی بیهوشی پروپوفول با غلظت 2 میلی گرم در لیتر به منظور کاهش اثر استرس های ناشی از حمل ونقل در ماهی قزل آلای رنگین کمان توصیه می شود.