مقایسه تجربه اجرای روان حالتی (عملکرد اوج) در ورزشکاران نخبه وغیر نخبه ایرانی

هدف از مطالعه حاضر مقایسه ابعاد اجرای روان(عملکرد اوج) در دانشجویان ورزشکار نخبه و غیر نخبه ایرانی است. به علاوه همبستگی بین عملکرد اوج و اجرای روان، بررسی شد. نظریه اجرای روان به درک چرایی عمل حداکثری (عملکرد اوج) و انگیزه بیرونی کمک می کند. بدین منظور تعداد 105ورزشکار نخبه و غیر نخبه با میانگین سنی 23.5 از میان دانشجویان ورزشکار دانشگاه های شهر تهران انتخاب و به مقیاس اجرای روان حالتی-2، چن و هنگ (2003)، و پرسشنامه جمعیت شناسی پاسخ دادند. نتایج حاصل از آزمون آماری تی مستقل، نشان داد که بین دو گروه ورزشکاران، در ویژگی های؛ تعادل و چالش، اهداف مشخص، بازخورد غیرمبهم و واضح، احساس داشتن کنترل و اجرای روان کلی، تفاوت معنی دار است. بدین ترتیب بین 4بعد از ابعاد نه گانه و خصیصه کلی تفاوت قابل توجه مشاهده شد. و در دیگر ویژگی ها، این چنین نبود. بدین ترتیب در ابعاد اجرای روان حالتی برای دو گروه با برتری قابل قبول در میانگین نمرات نخبه ها، تفاوت معنادار است. و در کل میانگین ورزشکاران نخبه و غیر نخبه با میانگین نمره دیگر افراد تفاوت وجود دارد.