بررسی تاثیر تغییر کاربری زمین بر پارامترهای کمی و کیفی آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مهران، ایلام)

امروزه به دلیل رشد روز افزون جمعیت تغییر پوشش/کاربری نامتناسب اراضی یکی از مسائل اساسی جهانی است که دارای تبعات متعددی است. اثرات نسبی پوشش های مختلف روی کیفیت و کمیت آب های زیرزمینی هنوز به خوبی شناخته نشده است که بایستی با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. هدف اصلی از این مطالعه، تاثیر تغییرات مختلف پوشش/کاربری اراضی بر کیفیت و کمیت آب زیرزمینی بوده است. دشت مهران با مساحت 317 کیلومتر مربع درجنوب غربی استان ایلام به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. جهت تهیه نقشه پوشش/کاربری اراضی از تصاویر ماهوره لندست مربوط به سال های 2000 و 2015 استفاده گردید. به منظور بررسی این تغییرات با کیفیت آب زیرزمینی از آمار کیفی پارامتر های EC،TDS و TH در بازه زمانی 1394-1379 استفاده گردید. نتایج این مطالعه بیانگر این است که تغییرات پوشش/کاربری اراضی، بویژه افزایش اراضی مسکونی و کشاورزی آبی و دیم هر کدام به ترتیب به میزان 37 ، 740 و 612 هکتار، بخصوص در شمال غرب و غرب منطقه که دارای زمین های حاصلخیز و جمعیت بالایی می باشد با بهره برداری بیش از حد از آب های زیرزمینی، زمینه را برای کاهش کیفیت و کمیت سفره های آب زیرزمینی فراهم ساخته است. بطوری که میانگین کاهش تراز آب زیرزمینی بطور سالانه 80 سانتیمتر می باشد، که این افت با کاهش کیفیت در برخی پارامترها همراه بوده است.