رابطه بین اثربخشی سازمانی و موضع کنترل مدیران حوزه ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز،1389

کارآمدی و اثربخشی تمام سازمان ها وابسته به مدیریت اثربخش و کارآمد است. از طرفی با مطالعه ابعاد شخصیتی و رفتاری مدیران، امکان کارایی و اثربخشی هر چه بیشتر، فراهم می شود که در این میان تاثیر «موضع کنترل» بر نحوه عمل مدیران در سازمان ها، مهم تلقی می شود. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین اثربخشی سازمانی و موضع کنترل مدیران ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود.
مواد و تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بود. در تحقیق حاضر از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای استفاده شده و از مجموع کارمندان، بر حسب بخش های انتخابی، اطلاعات 168 کارمند و اطلاعات مدیران این 24 بخش جمع آوری شد. گردآوری داده ها از طریق دو پرسشنامه اثربخشی و موضع کنترل راتر صورت گرفته است. اطلاعات به دست آمده، با نرم افزار SPSS نسخه 15 و روش های آماری کروسکال-والیس و من-ویتنی مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج پژوهش نشان داد که که بین اثربخشی سازمانی مدیران و ابعاد آن با موضع کنترل آنها رابطه معنی داری)0001/0>(P وجود داشت. اما میان اثربخشی سازمانی مدیران با جنسیت و سابقه مدیریت رابطه ای وجود نداشت. اما بین اثربخشی مدیران و میزان تحصیلات کارکنان ارتباط معنی دار وجود داشت(004/0=(p. در نهایت میان اثربخشی سازمانی مدیران و موضع کنترل آنان بر حسب (جنسیت؛ سابقه مدیریت: 6-10سال11 سال به بالا و میزان تحصیلات: لیسانس) رابطه ای وجود نداشت.
با توجه به اینکه مدیران با موضع کنترل درونی از اثربخشی سازمانی بالاتری برخوردار بوده اند؛ پیشنهاد می شود بیشتر از افراد با موضع کنترل درونی در امور مدیریتی استفاده شود. همچنین می توان از برنامه ها و دوره های آموزشی کوتاه مدت برای تغییر نگرش مدیران دارای موضع کنترل بیرونی به موضع کنترل درونی استفاده شود.