بررسی تاثیر اجرای برنامه ی خود مراقبتی بر اساس الگوی اورم بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

نارسایی قلبی یکی از شایع ترین اختلالات قلبی عروقی بوده و به عنوان یک اختلال مزمن، پیش رونده و ناتوان کننده باعث کاهش توان فیزیکی، اختلال در روابط فردی و اجتماعی، کاهش توانایی انجام وظایف شغلی، مشکلات اقتصادی و معیشتی و سرانجام افت کیفیت زندگی مبتلایان می شود. برای حل این مشکلات به مداخلات پرستاری ازجمله روش های آموزشی نوین نیاز خواهد بود. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر اجرای برنامه ی خودمراقبتی بر اساس الگوی اورم بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی که روی 60 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه در سال 1395 انجام گرفت، نمونه ها پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در 2 گروه 30 تایی مداخله و کنترل تقسیم بندی شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه نیازهای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بر اساس مدل اورم و کیفیت زندگی در بیماری های قلبی (مک نیو) بود که در دو مرحله ی قبل و 3 ماه بعد از اجرای برنامه خودمراقبتی سنجیده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل، من ویتنی و آنالیز واریانس صورت گرفت.
میانگین کلی نمرات کیفیت زندگی در گروه مداخله بعد از اجرای مدل از 35/5±83/92 به 89/7±13/101 و در گروه کنترل از 48/8±73/89 به 69/5±72/89 رسید. در تمامی ابعاد کیفیت زندگی فیزیکی، عاطفی و اجتماعی بعد از مداخله، بین دو گروه مداخله و کنترل، اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد که نشان دهنده افزایش کل کیفیت زندگی در بیماران گروه مداخله بود) 000/0 (P=.
با توجه به تاثیر مثبت اجرای برنامه خودمراقبتی اورم در افزایش کیفیت زندگی بیماران، توصیه می شود ارائه دهندگان مراقبت بهداشتی و پرستاران با اجرای برنامه ی خودمراقبتی در این افراد بر اساس تئوری های پرستاری و برنامه ریزی مراقبتی باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شوند.