ارزیابی فضاهای بی دفاع شهری با استفاده از مدل Safety audit (مطالعه موردی: محله هرندی تهران)

وجود امنیت و احساس امنیت در شهرها یکی از مهمترین نیازهای شهروندان می باشد که کاهش یا فقدان آنها، به شدت بر کیفیت زندگی شهروندان و میزان استفاده آنها از فضاهای شهری بخصوص فضاهای عمومی شهری تاثیر منفی می گذارد. در این میان وجود فضاهای بی دفاع در یک محله از مهمترین عواملی می باشد که باعث کاهش و یا سلب امنیت و احساس امنیت شهروندان می شود. این مقوله در بافت های فرسوده و قدیمی شهری با توجه به شرایط فیزیکی و اجتماعی آنها نمود بیشتری دارد. هدف از این پژوهش نیز بررسی فضاهای بی دفاع شهری در محله هرندی بوده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری داده ها اسنادی – میدانی می باشد. در بخش میدانی به دو صورت مشاهده مستقیم و پرسشنامه ای در قالب مدل ارزیابی ایمنی به بررسی موضوع پرداخته شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های طراحی شده 896/0 (بالاتر از 7/0) می باشد. نتایج تحقیق نشان داده که وضعیت ایمنی فضاها در سطح محله نامناسب می باشد (238/0mean=). همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که در بین شاخص های مورد بررسی شاخص حضور مردم در فضا (خلوتی بیش از اندازه یا ازدحام) بیشترین تاثیر را در بی دفاع کردن فضاهای محله دارد (237/0=B). در نهایت جهت بهبود وضعیت ایمن سازی فضاهای بی دفاع در سطح محله راهکارهایی ارائه گردید.