ارزیابی اثرات گردشگری خانه های دوم بر روی کیفیت زندگی ساکنین دائمی (مطالعه موردی: دهستان سعیدآباد- شهرستان ایجرود)

گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت اجتماعی- اقتصادی می تواند نقش مهمی در تنوع بخشی به اقتصاد روستایی از طریق ایجاد زمینه های شغلی و درآمدی جدید برعهده بگیرد که همین امر نیز می تواند به بهبود زندگی و ارتقای کیفیت آن در جوامع روستایی کمک کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات گردشگری و توسعه خانه های دوم در شاخص های کیفیت زندگی ساکنین دائمی در مناطق روستایی دهستان سعیدآباد از توابع شهرستان ایجرود است. نوع تحقیق کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از رپرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t تک نمونه ای و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق روستاهای واقع در محدوده دهستان سعیدآباد است که از 818 خانوار ساکن دائمی، با استفاده از فرمول نمونه گیری اصلاح شده کوکران 216 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که توسعه گردشگری در یک دهه اخیر توانسته است تاثیرات مثبتی بر روی شاخص های کیفیت زندگی روستائیان داشته باشد. از طرفی دیگر، نتایج تحلیل رگرسیون با توجه به ضریب تعیین (0. 924) نشاندهنده تاثیر مثبت توسعه گردشگری خانه های دوم در بهبود شاخص های کیفیت زندگی ساکنین در منطقه مورد مطالعه است. به طوری که، از بین اثرات توسعه خانه های دوم گردشگری در کیفیت زندگی، به ترتیب شاخص اثرات اقتصادی (0. 450) و ابعاد کالبدی- زیرساختی (0. 349) بیشترین و شاخص ابعاد نهادی و تصمیم گیری (0. 078) دارای کمترین میزان تاثیر در شاخص کیفیت زندگی از دیدگاه ساکنین محلی بوده است و این تاثیرات در همه موارد در سطح 99 درصد معنادار گزارش شده است.