عملکرد خرده های چوب در کاهش میزان آمونیاک محیط آکواریوم (NH3) و افزایش شانس بقای ماهی قرمز (Carassius auratus)

هدف از مطالعه حاضر استفاده از خرده های چوب (خاک اره) به عنوان یک بستر ارزان قیمت و منبع تامین کربن، در فرآیند تثبیت آمونیاک و تاثیر آن بر افزایش شانس بقای ماهیان بود. بر این اساس، ماهیان در دو گروه شامل گروه شاهد (آکواریوم فاقد براده ی چوب) و گروه تیمار (آکواریوم آب حاوی معادل 10% حجم کل براده چوب) بود) با چهار تکرار انتخاب شد. میزان 10 میلی گرم آمونیاک به همه ی آکواریوم ها اضافه شد و پس از 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از افزودن آمونیاک، میزان آن محاسبه شد. در مرحله دوم آزمایش آکواریوم ها علاوه بر خرده های چوب حاوی ماهی نیز بودند. میزان تلفات ماهیان در بازه های زمانی 24، 48، 72، 96 ساعت پس از اضافه کردن آمونیاک شمارش گردید. نتایج نشان داد بین غلظت آمونیاک در تیمار در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P). کمترین میزان مرگ و میر ماهیان مربوط به تیمار آمونیاک بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، استفادهاز خرده های چوب باعث افزایش کارایی سیستم بیولوژیکی تثبیت کننده آمونیاک و افزایش شانس بقای ماهین شد.