تجمع فلزات سنگین در گیاه نی (Phragmites australis) و رسوبات رودخانه کارون (محدوده شهر اهواز)

این تحقیق به منظور بررسی تجمع فلزات سنگین (Ni،Pb،Cd) در رسوبات رودخانه کارون و در گیاه آبزی نی (Phragmites australis) انجام گردید. نمونه برداری در 6 ایستگاه (قبل، داخل و بعد از شهر) و از گیاه نی و رسوبات رودخانه کارون (1395) صورت گرفت. نمونه های خاک و گیاه در ایستگاه ها جمع آوری و به روش هضم جکسون و EPA 3050 به وسیله دستگاه جذب اتمی قرائت شدند. نتایج غلظت فلزات سنگین موردبررسی در بافت های مختلف گیاه نی و رسوبات نشان داد که بیشترین غلظت فلز کادمیوم و سرب (میلی گرم بر کیلوگرم) در ریشه گیاه نی در ایستگاه 4 به ترتیب به میزان (79/0±81/2) و (80/8±172) و بیشترین غلظت فلز نیکل در ایستگاه 5 در برگ گیاه نی (21/0±72/2) اندازه گیری شد. بیشترین حجم آلودگی گیاهی در ایستگاه های محدوده داخل شهر اهواز به دست آمد. همچنین مطالعه رسوبات رودخانه کارون نشان داد، فلزات سرب (90/1±50/73) میلی گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 6، کادمیوم (11/0±11/2) میلی گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 5 و نیکل (14/0±72/1) میلی گرم بر کیلوگرم در ایستگاه 1، به ترتیب بیشترین غلظت را داشتند. بیشترین حجم آلودگی رسوبات در ایستگاه های محدوده خارج از شهر اهواز به دست آمد. نتایج ضریب تجمع زیستی نشان داد، بالاترین ضریب تجمع زیستی فلز کادمیوم و سرب به ذر ریشه گیاه نی به ترتیب به میزان 29/1 و 84/3 و فلز نیکل بالاترین ضریب تجمع زیستی (47/1) را در ساقه داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد، گیاه نی توانایی بالایی برای انتقال فلزات سنگین به اندام های خود داشته و می توان از این گیاه به عنوان گیاهان تجمع کننده فلزات سنگین در رودخانه ها استفاده کرد.