مطالعه تطبیقی ادله علمی در نظام دادرسی کیفری ایران و انگلستان با تاکید بر جرائم علیه تمامیت جسمانی

با پیشرفت علوم و فناوری در عصر حاضر غالب نظا م های کیفری دنیا از ادله سنتی و مرسوم فراتر رفته و همگام با تکنولوژی، ادله علمی را به ویژه در زمینه «جرائم علیه تمامیت جسمانی» از قبیل دی.ان.ای، انگشت نگاری، گزارشات پزشکی قانونی و سایر کارشناسی های تخصصی، در فرایند دادرسی کیفری خود به رسمیت شناخته اند. ادله علمی به دلیل علمی و تجربی بودن از درجه خطاپذیری کمتری نسبت به ادله سنتی برخوردار می باشند و دستگاه عدالت کیفری که به دنبال تحقق عدالت و دادرسی منصفانه می باشد نمی تواند از این شیوه های علمی غافل بماند. در قانون مجازات اسلامی و رویه قضایی، علی رغم ضرورت قانونی ارجاع موضوعات تخصصی به کارشناسی و عدم ممنوعیت استفاده از شیوه های علمی، ادله علمی به عنوان یک دلیل مستقل احصا نگردیده اند و تنها می توانند به عنوان کارشناسی های تخصصی در قالب «امارات قضایی» موجبات حصول علم قاضی را فراهم نمایند. این در حالی است که در حقوق انگلیس ادله علمی از جمله دی.ان.ای به عنوان ادله ای مستقل که می توانند موجبات برائت یا محکومیت متهمان را به اثبات رساند به رسمیت شناخته شده و امکانات و تجهیزات کافی جهت تحصیل این ادله در اختیار نهادهای ذی ربط قرار داده شده است.