بررسی اثر مصرف حاد کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی دوندگان زبده نیمه استقامت

کافئین یکی از پر مصرف ترین مواد نیروزای مجاز در سراسر دنیا به شمار می رود که علی رغم ارزش غذایی اندک مورد توجه ورزشکاران رقابتی قرار گرفته است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی در دوندگان نیمه استقامت نخبه بود. به دلیل کوچک بودن جامعه آماری برای نمونه گیری از روش هدفمند و در دسترس استفاده شد، کل جامعه آماری برابر14 دونده با میانگین سن 40/0±32/23 سال، قد 12/1±17/178 سانتی متر، وزن 11/1±62/65 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 44/2±32/62 میلی لیتر در کیلوگرم بر دقیقه بودند که دارای سابقه قهرمانی استان و حضور در رقابت های قهرمانی کشور بودند، انتخاب و به روش دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل، مقدار 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کافئین و گروه دارونما به همین میزان آرد برنج در کپسول های ژلاتینی دریافت کردند. در جلسه آزمون، شرکت کننده ها به ترتیب آزمون یک تکرار بیشینه و 70 درصد یک تکرار بیشینه را برای سنجش قدرت و استقامت عضلانی در حرکات پرس سینه و پرس پا اجرا کردند. برای بررسی تفاوت بین گروه ها از آزمون t مستقل استفاده گردید. نتایج تحلیل آماری نشان داد که میانگین قدرت و استقامت عضلانی در گروه مکمل به طور معنا داری نسبت به گروه دارونما افزایش یافته است (05/0 P˂). بر اساس یافته ها به نظر می رسد مصرف 6 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن کافئین، قدرت و استقامت عضلانی دوندگان نیمه استقامتی کار زبده را بهبود می بخشد.