مقایسه تاثیر تعدیل تمرین دو مرحله ای با تعدیل تمرین تدریجی لاکتات، تستوسترون و کورتیزول سرمی مردان ورزشکار

از سال ها پیش تعدیل تمرین بیشتر به صورت تدریجی انجام می گرفت. اما نظریه های جدید با تاکید بر تعدیل تمرین دو مرحله ای پیشنهاد می کنند بار تمرین به صورت تدریجی کاهش یافته و سپس چند روز قبل از مسابقه، بار تمرین مجددا افزایش یابد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر تعدیل تمرین دو مرحله ای در مقایسه با تعدیل تمرین تدریجی بر میزان لاکتات، تستوسترون و کورتیزول سرمی شناگران مرد جوان بود. در این مطالعه نیمه تجربی 12 شناگر مرد جوان (با دامنه سنی 14 تا 17 سال) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها بر اساس آخرین رکورد خود به دو گروه TsT (6 نفر) و P-T (6 نفر) تقسیم شدند. نمونه های خونی پیش و پس از 2 هفته تعدیل تمرین، برای ارزیابی سطوح تستوسترون، کورتیزول و لاکتات گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تست زوجی و کوواریانس استفاده شد. پس از 2 هفته تعدیل تمرین، میزان لاکتات و کورتیزول سرم در گروه TsT در مقایسه با پیش آزمون به طور معنا داری افزایش داشت (05/0>P) ، ولی در گروه P-T فقط افزایش درون گروهی کورتیزول معنا دار بود (05/0>P). تغییرات لاکتات و تستوسترون در آزمودنی های گروه TsTدر مقایسه با گروه P-Tمعناداری نبود (05/0P). به طور کلی می توان عنوان کرد که احتمالا شیوه TsT در مقایسه با شیوه P-T اثر کاتابولیک بیشتری داشته است.