اثر کود های زیستی و نیتروژن بر خصوصیات کمی و کیفی گلبرگ زعفران (. Crocus sativus L)

به منظور بررسی صفات کمی و کیفی گلبرگ زعفران تحت تاثیر منابع مختلف نیتروژن، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل، کود ازتوبارور-1 (حاوی ازتوباکتر وینلندی) در دو سطح (1/0 و2/0 درصد)، کود نیترو کارا (حاوی باکتری آزورایزوبیوم کائولینودا) در دو سطح (1 و 2 درصد)، ترکیب هر دو کود زیستی در چهار سطح {(1 درصد نیتروکارا + 1/0 درصد ازتوبارور-1)، (1 درصد نیتروکارا + 2/0 درصد ازتوبارور-1)، (2 درصد نیتروکارا + 1/0 درصد ازتوبارور-1)، (2 درصد نیتروکارا + 2/0 درصد ازتوبارور-1)}، یک سطح نیتروژن (40کیلوگرم در هکتار) و شاهد بودند. بررسی صفات نشان داد بالاترین عملکرد گلبرگ و کلاله خشک در کاربرد 2/0 درصد ازتوباکتر به دست آمد. هم چنین در تیمار 2 درصد آزورایزوبیوم بیشترین وزن خشک تک گل مشاهده شد. بالاترین میزان نیتروژن برگ و کلروفیل کل در تیمارهای 2/0 درصد ازتوباکتر و 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. هم چنین بیشترین سطح برگ در تیمار 40 کیلوگرم در هکتار نیتروژن حاصل شد. در بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی مشخص گردید که بیشترین فنل و آنتوسیانین کل و ظرفیت آنتی اکسیدان گلبرگ در تیمار ازتوباکتر 1/0 درصد و بالاترین میزان فلاونوئید در تیمار 1 درصد آزورایزوبیوم مشاهده شدند. نتایج حاکی از آن بود که کاربرد تیمار های استفاده شده سبب افزایش عملکرد گلبرگ زعفران شد و تیمار 2/0 درصد ازتوباکتر جهت افزایش عملکرد کمی و تیمار 1/0 درصد ازتوباکتر برای بالا بردن خواص آنتی اکسیدانی قابل توصیه می باشند