نقش حس عمقی مچ پا و زانو در بهبود تعادل سالمندان پس از یک دوره تمرینات آبی

بهبود حس عمقی در مفاصل اندام تحتانی نقش مهمی در کاهش ریسک زمین خوردن سالمندان دارد. از آنجا که تاکنون مشخص نشده است بهبود حس عمقی در کدام یک از مفاصل اندام تحتانی بیشترین ارتباط را با بهبود تعادل سالمندان دارد، هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش حس عمقی مچ پا و زانو در بهبود تعادل سالمندان پس از یک دوره برنامه تمرینات آبی بود.

30نفر از مردان سالمند 60 تا70 سال، به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. شاخص های نوسان پاسچر و دقت حس عمقی آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از سیستم تعادلی بایودکس و روش عکس برداری ارزیابی شد. در ادامه گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرینات آبی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نمی کردند. پس از اتمام برنامه تمرینی، تمام آزمودنی ها مجددا ارزیابی شدند و از آزمون همبستگی پیرسون برای تحلیل اطلاعات استفاده شد (05/0P≤).

نتایج این تحقیق نشان داد متعاقب هشت هفته تمرینات آبی، بین تغییرات صورت گرفته در حس عمقی مچ پا و توانایی کنترل پاسچر سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0P).

به نظر می رسد بهبود حس عمقی در مفصل مچ پا در بهبود توانایی کنترل پاسچر سالمندان در مقایسه با دیگر مفاصل اندام تحتانی نقش مهم تری دارد. بر همین اساس توصیه می شود در برنامه ریزی های تمرینی برای بهبود تعادل سالمندان به نقش ویژه مفصل مچ پا بیشتر توجه شود.