بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده شیدا، چهارمحال و بختیاری، ایران

بررسی فلوریستیک هر منطقه یکی از موثر ترین روش ها جهت مدیریت و حفاظت از ذخایر توارثی تنوع زیستی موجود است. منطقه حفاظت شده شیدا با مساحت 23832 هکتار در استان چهارمحال و بختیاری می باشد و در محدوده جغرافیایی ˊ25 50 تا ˊ44 50 طول شرقی و ˊ33 32 تا ˊ41 32 عرض شمالی قرار دارد. حداقل و حداکثر ارتفاع منطقه به ترتیب 2100 و 3165 متر از سطح دریا می باشد. در این مطالعه گونه های گیاهی موجود در منطقه جمع آوری و تعداد 316 گونه گیاهی از 48 تیره و 206 جنس شناسایی شدند. گونه ها بیشتر متعلق به خانواده های Asteraceae (56 گونه) ، Fabaceae (36 گونه) ، Lamiaceae (32 گونه) ،Poaceae (29 گونه) ، Apiaceae (25 گونه) و Brassicaceae (18گونه) و جنس های Astragalus (17 گونه) ، Centaurea (10 گونه) ، Cousinia ، Nepeta، Salvia و Stachys (5 گونه) ، Silene، Bromus و Hordeum (4 گونه) می باشند. از بین گیاهان حدود 44/9 % (دارویی) ، 34/8 % (علوفه ای- مرتعی) ، 6/6 % (سمی) ، 5/3 % (علف هرز) ، 4/4 % (صنعتی) و 3/7 % (حفاظت خاک- پوششی) می باشند. شکل زیستی گونه های گیاهی مطابق روش رانکیائر شامل 48/7 % همی کریپتوفیت ، 31/3 % تروفیت ، 10% کامفیت، 8 % ژئوفیت و 2 % فانروفیت می باشند. بررسی پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که 64/2 درصد گونه ها (203 گونه) به ناحیه ایرانی- تورانی تعلق داشتند. سایر گونه ها علاوه بر ناحیه رویشی ایرانی- تورانی در نواحی رویشی دیگر نیز پراکنش دارند.